Wypadł zupełnie niespodziewanie. Nawet mi na nim specjalnie nie zależało. Byłam już tam poprzednio i wydawało mi się, że nie ma już tam nic ciekawego do zobaczenia. Wielki błąd! Już podczas lotu do Ayers Rock, zrozumiałam źródło natchnień dla artystów aborygeńskich.
Piękno tej ziemi. Różnorodność form jest przebogata i urzekająca. To nie była wyprawa dla grzecznych dziewczynek. Dziennie przejeżdżaliśmy ok 700 km. Byliśmy w miejscach, gdzie nie było zasięgu telefonii komórkowej. Zaopatrzeni w zapasy wody i żywności, spaliśmy w namiotach, nadsłuchując nocą „dziwnych” odgłosów jakiś egzotycznych zwierząt, nie spotykając żadnego samochodu w ciągu paru dni, po to aby spotkać i odnaleźć samego siebie.
Kiedy jesteś w Valley of the Winds, czy Ormiston Gorge, czy w mojej ulubionej Palm Valley, widzisz rajskie formy roślinne. Doznajesz niezwykłej ciszy, ciepła. Stare formy skalne, kaniony, pokazują tobie kim jesteś. Tworzysz z nimi jedność, z wszechświatem czy stwórcą, obojętnie jak to nazwiesz. Zostajesz napełniony spokojem, miłością, niesamowitą siłą, to tak jakbyś odzyskał wiedze, kim jesteś, po co żyjesz, co jest najważniejsze.

I ja taka wróciłam z tej wyprawy i wiem, że Australia jest reliktem przyrody, po to abyśmy mogli odnaleźć „swój” świat, samego siebie, uciec na chwile od pospiechu i gwaru, aby wrócić do niego na nowo ze zdwojona siłą.